Benim
kör heveslerim var, hep öyle oldu!
Bir
süre sonra, o süre ne kadardır hiç bilmiyorum bulunduğum konum, yaşım,
heyecanlarım, ümitlerim hepsi bir araya geliyor ve GİT diyor bana!
İşte
ben de gidemeyince böyle oluyorum, kapana kısıldım, gidemiyorum!
Hep
kalbiyle yaşayan biri oldum, kariyer, sürdürülebilirlik, düzen hiç ilgilendiğim
şeyler olmadı ve kalbimle neyi seçtiysem pişman olmadım!
Bu
kelimelerle tarif edilecek bir durum değil, kaynama noktası geldiğinde, bunu
bir tek ben anlıyorum daha doğrusu hissediyorum vakit geldi diyorum.
Evet
bu sefer vakit geldi, bir kez daha yeniden gideceğim, hayallerim için en
azından hayalim mi diye bakmak için gideceğim.
Arafta
kalmak ne kadar sıkıntı veriyor bir bilseniz, kanım çekiliyor, göğsümde bir
yumru, alıp atasım geliyor ama olmuyor, gözlerimi kapatıp o yumruyu
hissediyorum sonra o yumruyu dışarı atıyorum hayali bir şekilde, derken kelebek
oluyor yumru gökyüzüne havalanıyor, birken kelebekler göğe yükseldikçe sayıları
ve renkleri artıyor, oh! diyorum oh! be! Ne zaman sıkıntıya düşsem bu
kelebekler gelsin istiyorum, başımda kelebekler, ne tatlı!
Ama
kelebek etkisi düşündüğüm gibi olmuyor, hoop yumru tekrar göğsümde gitmek
istiyorsun diyor.
Şimdi
bu gitmek meselesinin bencil bir yanı da var biliyorum, öyle ha dediğinde
gidemezsin yani ben eskiden giderdim de artık gidemiyorum, neden ? çünkü
büyüdüm, of ne kötü kelime, çünkü verdiğim sözler var, yani sözlü değil duruşla
işle güçle ben buradayım hep burada olacağım demişim bir kere, ya da şey
yapmışım mutlu olmuşum yahu burada olmaktan mutlu olmuşum, ait hissetmişim
mesela, gülmüşüm, eğlenmişim, onlar da demiş ki bu kız kalacak gitmeyecek bir
yere, üzerime inşalar yapılmış, ben olmazsam burası ne olacak sorularının cevap
tuğlaları döşenmiş, ama en çok ben varken varlığımla mutlu olunmuş işte asıl bu
gitmenin bencil yanı!
Bir
de bencil bir başka yan, rahatlığa alışmışım, eve 5 dk yol, son model otomobil,
tatmin eden maaş, bitmek tükenmek bilmeyen alışveriş arzusu, etikete bakmama,
istediğin yer de yeme-içme... Yahu bu büyüme, bu arzulara da zaaflara da ket
vursa ya. Neden toplamda 0 çarpmada 1 etkisindesin 30. yaşım!
El
sonuç, ne yapacaksın der gibi okudunuz satırları, ben de size şaşırmayacağınız
bir cevap vereyim bilmiyorum, bilmiyorum yahu, çünkü konuşamıyorum, yani şunu
diyemiyorum, sorumluluklarımın farkındayım bunları eksiksiz yerine getireceğim
bay başkan, ama bu gidişe ihtiyacım var, müsaade edin deniz göreyim, elektrik
faturasını kendim ödeyeyim, özgür olayım yahu, şu çakıldığım sandalyeyi bir
başka manzaraya çevireyim, bırakın ne olur gideyim!